کد مطلب:26558 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با توجه به دين كه در روايت نبوي آمده است كه خداوند بندهاش را بيش از محبت مادر به فرزندش دوست دارد، چرا انسانهاي گناهكار را به آتش ميافكند؟

مجازات اخروي با رحمت پروردگار منافات ندارد، چون از باب انتقامگيري با تشفي خاطر نيست. اگر اين حالت براي خداوند تصور شود نقص حساب ميشود و خداوند از هر نقصي و كاستي منزه است. مجازات اخروي تجسم اعمال زشتي است كه انسان در دنيا انجام داده است. استاد مطهري ميگويد: در رابطة عمل و جزا در آخرت، رابطة عينيت و اتحاد حكمفرماست ؛ يعني آن چه در آخرت به عنوان پاداش يا كيفر به نيكوكاران و بدكاران داده ميشود، تجسم عمل آنها است.[49]

قرآن مجيد ميفرمايد: اي كساني كه ايمان آوردهايد! تقوا پيشه كنيد و هر كسي بايد بنگرد كه چه چيز براي فرداي خود پيش فرستاده است.[50]

مجازات آخرت، تجسم يافتن عمل است نعيم و عذاب آنجا همين اعمال نيك و بد است كه وقتي پرده كنار رود، تجسم پيدا ميكند تلاوت قرآن صورتي زيبا ميشود و در كنار انسان قرار ميگيرد و غيبت و رنجانيدن مردم به صورت خورش سگان جهنم در ميآيد.[51]

بنابراين تمام پاداش و كيفرها چيزي جز عمل و كردار، نيت، ولي به لباس اخروي در ميآيد. قرآن مجيد در مورد مال يتيم خوردن ميفرمايد: آنان كه اموال يتيمان را به ستم ميخورند، در شكم خويش آتش فرو ميبرند و به زودي در آتشي افروخته ميافتند.[52] يعني مال يتيم خوردن عيناً آتش خوردن است اما چون د راين دنيا هستند نميفهمند. به محض اين كه حجاب بدن كنار رفت و از اين جهان بيرون شدند آتش ميگيرند و ميسوزند. مولوي ميگويد:

اي دريده پوستين يوسفان گرگ برخيزي از اين خواب گران

گشته گرگان يك به يك خوهاي تو ميدرانند از غضب اعضاي تو

ز آن چه ميبافي مه روزه بپوش ز آن چه ميكاري همه ساله بنوش

اين سخنهاي چو مار و كژدمت مارو كژدم ميشود گيرد دمت

[49] مجموعة آثار، ج 1، ص 230.

[50] حشر (59) آية 18.

[51] مجموعة آثار، ج 1، ص 233، با تلخيص.

[52] نساء (4) آية 10.